(Er was een eekhoorn in de regenton verdronken, nu ligt er een rooster op de ton)
Hop sprong en zwevend vlug
gleed jij nog door de lucht
bleef even staan – een tak gedaan
keek even rond
dan naar de grond en terug
omhoog en weer omlaag
en kwam de stam weer tegen
waar je nootjes nam
Jij grabbelde en knabbelde
keek vrolijk rond hoog op een tak
of hier dicht aan de grond
of je nog nootjes vond
Een zweef een sprong
een beetje dorst en op de rand
nee, niks gemorst zag je een eekhoorn
naar je kussen
en wilde je dat zelfde doen
en in die zoen ben je
verdronken
Ik kon er niks aan doen
en heb je huilend toen
begraven
© L.Bert
Link naar deze blog
Wat een mooi gedicht en wat een triest einde. Ook dat is het leven in al zijn schoonheid.
Geniet en verwonder.
Odile
regentonnen eisen veel slachtoffers, een eekhoorntje is zielig, maar al die kevertjes en vliegjes dan……….
en daarom hebben wij een deksel op de regenton! al heb ik hier nog nooit een eekhoorn gezien zo midden in purmerend..