Haar leraar was een spetter die
haar omringde met zijn zorgen
en met haar deed aan après-ski
tot aan de vroege morgen.
Ze gaf zich over, werkte mee
-dat moet want, anders val je-
en skiede spoedig naar benee
met zijn armen rond haar taille.
Het afscheid kwam te snel voor hen.
Ze zei: ‘Ik zal je schrijven.
Je bent mijn lat-relatie en
dat zul je altijd blijven.’
Maar vlak nadat zij en haar lat
elkaar ‘tot weerziens’ kusten,
zag zij zijn arm -hoe wreed was dat-
op een nieuwe schouder rusten.
Ach, daarmee was voorgoed passé
wat zo hoopvol was ontloken
en zij moest met de gipsvlucht mee,
want haar hartje was gebroken.
Link naar deze blog
Geen reacties op “Wintersport”