Tags: kennismaking, kort en klein, schrijver, voor Margo[ × ]

Margo vroeg mij een stukje voor haar blog te schrijven. Natuurlijk wilde ik dat. Ik ben ook ijdel en voelde mij vereerd. Dus ja zeggen had ik al binnen 5 minuten gedaan. Later bedacht ik mij dat de lat nu wel erg hoog was gelegd, ik bedoel , op mijn eigen site schrijf ik alles wat er in mij opkomt en als iemand dat leuk vind is dat mee genomen zo niet, jammer dan. Maar nu moest ik iets gaan schrijven waar Margo van zou vinden dat het stukje het plaatsen waard was. Dus als dit geplaatst wordt en je vind er niks aan dan is dat de schuld van Margo.

 Waar ken ik Margo van? Van Twitter. Nou ja kennen is een groot woord, we reageren op elkaars kreten die we Twitter opsturen. Ik weet niet hoe het werkt bij andere Twitteraars maar zodra er wat meer interactie tussen  mij en iemand anders op Twitter komt dan wil ik toch iets meer weten van die persoon. Bij Margo is dat simpel, ze heeft een mooie website met allerhande informatie over haar zelf en over haar fotostudio. Ook kijk ik waar mensen vandaan komen, Margo komt net als ik ook uit Noord Holland en dat schept toch weer een soort van band. Ik noem het altijd het “Ajax gevoel” niet dat ik een voetbal kenner of liefhebber ben, maar ik heb het meer over het gevoel dat je bij elkaar hoort. Wij tegen Feyenoord ofzo. Direct daarna heb ik ook een band met alles wat uit de Randstad komt. De Westerlingen tegen de boeren. En als het Nederlands elftal speelt dan hou ik van iedereen in Nederland en is het WIJ tegen de rest van de wereld.

 Goed, ik draaf door…, de info over Margo is dus makkelijk aan te komen. In tegenstelling tot de info die Margo over mij kan inwinnen. Ik zit als Twitteraar en schrijver verscholen achter mijn alter ego KortenKlein. Wel zo makkelijk. Toch voor de trouwe volgers op Twitter heb ik wel het een en ander prijsgegeven over mijn persoon. Man,kaal, 45, vrouw, kinderen tegen de 20 (qua leeftijd dan), hond (boxer),Hoofddorp en recentelijk een kunstgebit. Tot zover de kennismaking.

 Normaal ga ik achter de laptop zitten met wat ideetjes voor een column en dan rammel ik dat binnen een half uurtje op mijn site. Nu met dit stukje heb ik toch wat meer moeite, ik ben al drie keer overnieuw begonnen en heb het onderwerp net zo vaak veranderd. Ik heb wel zoiets van, dit moet wel speciaal voor Margo zijn en dan wil ik mijn mening niet opdringen of over dingen schrijven die haar niet interesseren. Of juist over dingen die haar wel interesseren zoals over fotografie , wat haar passie is, hoef ik dus niks te schrijven want daar is zij al de beste in. Koken kan ik ook, dus daar zou ik iets over kunnen schrijven. Maar dan word het weer zo’n “Libelle” verhaaltje en daar zit ook niemand op te wachten. Misschien moeten we het deze keer maar gewoon bij het voorstellen laten en elkaar eerst wat beter leren kennen via Twitter of via reacties op deze blog. En dan heb ik het niet alleen over Margo maar ook over u als lezer(es) van deze blog. Voor de niet Twitteraars, kom erbij! Je leert nog eens iemand kennen. En dan beloof ik dat ik de volgende keer iets boeiends te melden heb. 

Kort en Klein